چالش روانی پنهان ۸۰۰ هزار ایرانی
تاریخ انتشار: ۸ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۸۵۴۳۹۰
اسکیزوفرنی درلغت به معنی اسکیزو یعنی آشفتگی و فرن یعنی روان تعریف میشود و از جمله بیماریهای عصبیروانی است. مبتلایان به این بیماری غالبا نیاز به خدمات مستمر روان پزشکی دارند. به تازگی «طیبه دهباشیزاده»، مدیرعامل انجمن حمایت از بیماران اسکیزوفرنی گفته است: بهطور کلی یک درصد از افراد در سراسر دنیا مبتلا به بیماری اسکیزوفرنی هستند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
نکاتی درباره شیوع اختلال اسکیزوفرنی
یک اختلال مغزی مزمن است که از هر صدنفر یک نفر به آن مبتلا میشود. شیوع این اختلال در مرد و زن یکسان است. شروع بیماری معمولا در اواخر نوجوانی تا اوایل دهه سوم زندگی اتفاق میافتد. گاهی اوقات شروع قبل از ۱۳ سالگی (اسکیزوفرنی زودرس) و گاهی بین ۴۰ تا ۶۰ سالگی (اسکیزوفرنی دیررس) رخ میدهد. این بیماری به ندرت بهطور ناگهانی و بیشتر اوقات بهصورت آهسته و تدریجی شروع میشود. در صورتیکه به تدریج شروع شود یک مرحله مقدماتی دارد که بیمار دچار حالاتی میشود که در صورت شناخت آن و مداخله زودهنگام در این مرحله باعث کاهش اختلالات مرتبط با رشد اجتماعی و آموزشی میشود بنابراین بهتر است هرچه زودتر بیماری تشخیص داده شود و فرد مبتلا تحت درمان قرار بگیرد.
علایم اختلال اسکیزوفرنی
توهم، هذیان، آشفتگی و علایم منفی، جزو رایجترین نشانههای ابتلا به این اختلال است که در ادامه و بهطور مختصر، راجع به هرکدام توضیحاتی داده میشود.
توهم| توهم در این بیماری بیشتر به صورت شنیدن صدا یا دیدن تصاویر یا سایههایی هستند که وجود خارجی ندارند و دیگران نمیتوانند آنها را ببینند یا بشنوند.
هذیان| اعتقاد و باور غیرواقعی راجع به اتفاقاتی که رخ میدهد از علایم ابتلا به این اختلال است. مثلا افکار بقیه را میشنود یا بقیه افکارش را میشنوند.
علایم آشفته| این علایم شامل فکر و رفتار غیرعادی است. صحبت کردن نامفهوم و بیمعنی، لباس پوشیدن نامتناسب، خیرهشدن و حرکات کند، گریه و خنده بیمورد.
علایم منفی| این علایم شامل از دستدادن علاقه به زندگی، کاهش انرژی، کم صحبتکردن، کم شدن فعالیتهای اجتماعی، رسیدگی نکردن به بهداشت شخصی و بروز نیافتن احساسات است.
علل بروز اسکیزوفرنی
اسکیزوفرنی یک بیماری پیچیده است و هیچ علت منفردی برای این بیماری وجود ندارد و بروز آن در نتیجه یک گروه از عوامل پیچیده ژنتیکی، روانی و محیطی است. در قدم اول، عوامل ژنتیکی و عوامل محیطی را شامل میشود. کسانی که دارای بستگان نزدیک مبتلا به این اختلال یا اختلالات خلقی هستند، بیشتر در معرض ابتلا به این اختلال هستند. عوامل محیطی مثل عفونتها، سن بالای پدر هنگام تولد فرزند، تولد در اواخر زمستان و اوایل بهار، تغذیه نامناسب مادر در دوران بارداری، بهدنیا آمدن یا بزرگ شدن در شهر و مصرف موادمخدر، استرس، احساس ناامنی، فشارهای موجود در جامعه، مشکلات اقتصادی و مسائل ناگوار زندگی، فرد را مستعد دچار شدن به این اختلال میکند.
دارودرمانی به همراه روان درمانی
اسکیزوفرنی یک بیماری مادام العمر است که میتواند بهطور موثری درمان شود. دارو درمانی روش اصلی درمان است و فقط توسط روان پزشک انجام میشود. در مواردی که بیمار افکار خودکشی دارد یا رفتارهای نامتناسب و آشفته (از جمله ناتوانی در برآورده کردن نیازهای اساسی مثل غذا، لباس و مکان زندگی) در کار باشد، بستری کردن بیمار به نوعی تضمین امنیت بیمار و موثر است.
بستری شدن موجب کاهش استرس بیمار میشود و او را در سازمان دهی فعالیتهای روزانهاش کمک میکند. اگرچه داروهای ضدروان پریشی تکیهگاه اصلی درمان اسکیزوفرنی است و فقط دارودرمانی است که نشانهها را از بین میبرد، ولی روان درمانی به بهبود بالینی کمک فراوانی میکند و ترکیب این دو درمان با هم سودمندتر از فقط یک نوع درمان است؛ بنابراین در صورتیکه هریک از حالات و علایم گفته شده در خود یا اطرافیانتان دیده میشود، بهتر است هرچه سریعتر با پزشک متخصص اعصابوروان در این باره مشورت کنید تا با درمان دارویی مناسب برای هر فرد و همچنین آموزش مهارتهای اجتماعی، بازتوانی شغلی و آموزش خانواده باعث کاهش نشانههای آزاردهنده برای بیمار و اطرافیان شوید. همچنین بیمار یاد میگیرد چگونه از خودش مراقبت کند و یک زندگی عادی را بتواند مدیریت کند.
منبع: روزنامه خراسان
باشگاه خبرنگاران جوان وبگردی وبگردیمنبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: اسکیزوفرنی روان درمانی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۸۵۴۳۹۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
۱۰۰ کودک مبتلا به اوتیسم در نیشابور شناسایی شدند
محمد توحیدی معاون درمان دانشگاه علوم پزشکی نیشابور با بیان این که شناسایی کودکان مبتلا به اختلال اتیسم و ارجاع به مرکز توانبخشی و درمانی در ۶ ماهه دوم سال ۱۴۰۲ نسبت به۶ ماهه نخست آن رشد چهار برابری داشته است گفت: در نیمه نخست سال ۱۴۰۲، ۲۰ کودک مبتلا به اوتیسم و در نیمه دوم سال گذشته ۸۰ کودک مبتلا به اوتیسم شناسایی شدند.
او افزود: در راستای اجرای دستورالعمل وزارتی و شیوهنامه پذیرش و ارائه خدمت به بیماران مبتلا به اختلال اوتیسم و همچنین اهمیت شناسایی به هنگام کودکان دارای طیف اوتیسم، فرایند شناسایی و غربالگری این بیماران طی جلسات متعددی با معاونت بهداشت، بهزیستی، آموزش و پرورش و مرکز توانبخشی و درمانی در سال گذشته بازبینی شد و آموزش پزشکان، بهورزان و مراقبان پایگاههای سلامت و مربیان مدارس سطح شهر به عنوان بخش مهمی از فرآیند شناسایی به طور ویژه در دستور کار قرار گرفت.
معاون درمان دانشگاه علوم پزشکی نیشابور ادامه داد: با آموزش و حساسسازی افراد دخیل در شناسایی و غربالگری که با همکاری گروه سلامت جمعیت، خانواده و مدارس و گروه سلامت روان، اجتماعی و اعتیاد معاونت بهداشت انجام شد، شناسایی کودکان مبتلا به اوتیسم انجام و مبتلایان به مرکز توانبخشی و درمانی ارجاع شدند.
توحیدی بیان کرد: در مرکز توانبخشی پس از انجام تستهای تشخیصی و محرز شدن اختلال طیف اوتیسم توسط متخصص روانشناسی و آموزش کودکان استثنائی، اقدامات آموزشی و درمانی موردنیاز برای کودک آغاز میشود.
او تصریح کرد: هزینه مداخلات درمانی برای کودکان مبتلا به اوتسیم بسیار زیاد است به گونهای که در ماه بین ۷۰ تا ۸۰ میلیون ریال برای هر کودک هزینه باید انجام شود، اما خوشبختانه بخش قابل توجهی از هزینههای درمان این کودکان تا ۱۴ سالگی، در قالب بسته حمایتی بیماران خاص و صعب العلاج از سوی سازمانهای بیمهگر و اداره بهزیستی به مرکز توانبخشی پرداخت و والدین هیچ گونه هزینهای برای درمان فرزند خود برعهده ندارند.
معاون درمان دانشگاه علوم پزشکی نیشابور با بیان این که تشخیص ابتلا به اوتیسم در کودکان پسر حدود چهار برابر کودکان دختر است تاکید کرد: تشخیص ابتلای به اوتیسم غالبا بعد از ۲ سالگی دقیقتر است ولی به دلیل مراجعات دیرهنگام والدین با توجه به عدم پذیرش آنان، متاسفانه تشخیصها بعد از زمان طلایی مداخله یعنی بعد از سن پنج سالگی صورت میگیرد.
توحیدی با تأکید بر این که هر چه کودک مبتلا به اختلال اوتیسم در سنین پایینتر و تا کمتر از سه سالگی شناسایی شود اقدامات درمانی برای او مؤثرتر خواهد بود اظهار کرد: علاوه بر پزشکان، مراقبان سلامت و مربیان مدارس و والدین نیز در صورت مشاهده رفتارهای غیرمعمول کودک خود نظیر رفتارهای کلیشهای و تکراری، عدم ارتباط چشمی مناسب، عدم واکنش به صدا زدن نام و انجام بازیهای تکراری و متعاقب آن مراجعه زودهنگام به پایگاههای بهداشتی، نقش مهمی در شناسایی و شروع روند درمانی کودک مبتلا به اختلال اوتیسم دارند.